అసహనం

నలుపు గులాబీగా మారే ఒక నక్షత్రం ఉన్నటయితే
నలుపు ఆశ్వoగా మారే ఒక జాబిలి ఉన్నటయితే
నలుపు దేవతగా మారే ఒక మేఘం ఉన్నటయితే
నలుపు కన్నీటి చుక్కగా మారే ఒక వేదన ఉన్నటయితే
ఇక దినం నెమ్మదిగా
పాలిపోయిన రాత్రిలోకి ఇంకిపోతున్నప్పుడు, నేను లేచి
ఇంటిలోంచి బయటికి నడుస్తాను

ఒక సిగేరేట్ తాగేందుకు, ఒక వృద్ధుడి పాదాల బరువుకు
వలయాలుగా లేచి
వలయాలుగానే స్థిరపడుతున్న ధూళిని చూసేందుకు
నలుదిశలా ప్రతిధ్వనించి
నలుదిశలా వ్యాపిస్తున్న పిల్లల నవ్వులను వినేందుకు
దాచుకున్న వర్షపు ముద్దులను
వొదిలివేసిన ఆకాశం కింద
మళ్ళా ఒకసారి తడిచి ముద్దుఅయ్యేందుకు
నీతి కథల కళ్ళవంటి స్త్రీ ఎదురుచూపుల కత్తులకింద
మళ్ళా మరొకసారి తలను వాల్చేందుకు
ఒక సముద్రపు సీతాకోకచిలుకను అయ్యేందుకు

మళ్ళా మరొకసారి నా చేతుల మధ్య నేనే నిదురించేందుకు
మళ్ళా మరొకసారి నా చేతుల మధ్య నేనే మరణించేందుకు.