14 August 2010

ధన్యవాదాలు

పాపుల పవిత్ర రాత్రి ఇది
గులాబీ రాత్రి ఇది. నీ కనుల అంచున
ఎర్రగా మారుతున్న
ఒక తెల్లగులాబీ రాత్రి ఇది

ప్రేమనా? వద్దు. ధన్యవాదాలు.
దయనా? వద్దు. ధన్యవాదాలు.
ఇది చెప్పు నాకు
పగటి చీకటిలో కానీ
రాత్రి వెలుతురులో కానీ
నీ వేళ్ళ చివర్లు
పరిమళపు పుష్పాలుగా కానీ
పచ్చిముళ్ళుగా కానీ
ఎలా మారగాలవో నాకు చెప్పు.
చెప్పు, ఇది చెప్పు నాకు
పగలు కానీ రాత్రి కానీ నీ స్వరం
కొనసాగుతున్న హింసా చిహ్నమై
ఇంధ్రధనుస్సై
పగటిని రాత్రినీ కలుపుతున్న
జీవితపు ఊయలకు పైగా ఎలా
వికసించగలదో నాకు చెప్పు.

చెప్పు, ఇది నాకు చెప్పు, వొద్దు
నాకు చెప్పవద్దు
ఒక పక్షి తన గూడును వొదిలి వెళ్ళినప్పుడు
ఒక పావురం రాలిపడిపోయిన
తన గుడ్డు వైపు చూస్తున్నప్పుడు
చెప్పు, ఇది నాకు చెప్పు, వొద్దు
నాకు చెప్పవద్దు
ప్రపంచం ఎలా ఉండేదో
ప్రపంచం ఎలా ఉందో
ప్రపంచం ఎలా ఉండబోతుందో: నీకు తెలుసు
వాళ్ళకూ తెలుసు

రాలిపడిపోయి, పిగిలిపోయి
జన్మించక మిగిలిపోయిన
ఆ పక్షీ గుడ్డూ గూడూ మనమేనని.

ధన్యవాదాలు.

No comments:

Post a Comment