ఎప్పటికీ మరచిపోకు

ఎదురుగా నిశ్చలంగా ఉన్న ఎండిన ఆకు ఒక పాటా, ఒక నది.
పాత వెంటా, నది వెంటా, ఆకుపచ్చని
సూర్యరశ్మి కిందుగా సర్వాన్నీ మరచి వెడతావు నీవు. దారి మధ్యలో
ఏ ఒడ్డునో సగం తడిసిన
గావ్వలాని పధం దొరుకుతుంది నీకు. విశ్వం అంతా నిక్షిప్తమైన
శంఖంలాంటి రహస్య సారాంశం దొరుకుతుంది నీకు
అలకూ అలకూ మధ్యగా ఉండే ఘాడమైన నిశ్శబ్దంలాంటి, నువ్వు
దోరుకుతావు నీక్కు. ఎండిన ఆకు గీతాల మధ్యగా
కూర్చుని, సానటి నీటి పాయపై ప్రయాణించడం ఒక పాటా, ఒక ఆటా.

నిన్ను నువ్వు వోదులుకోకు
ఆ లేత చేతిని ఎప్పటికీ మరచిపోకు.