ఈ చెక్క మండుతుంది. ఈ మంట గుమికూడిన నక్షత్రాల వైపు నింపాదిగా చూస్తూ
రాత్రిని నెమ్మదిగా కాలుస్తుంది.
ఎవరు తీసుకు వచ్చారు ఈ గాలిని, చీకటివేళ గాలితోపాటు దారితప్పిన పురుగునీ?
పాదాలు పరచిన దారిలో, ఎందుతాకులతో గుసగుసలాడే రహస్య నీడలా సమయంలో
ఎవరు వెలిగించారు ఈ దుంగ దీపాన్ని? మరికొద్దిసేపట్లో పొడుగ్గా సాగిన నల్లటి చేతులతో
మనుషులు వెళ్ళిపోతారు ఇక్కడనుంచి. వారి వెంటే మరి కొద్దిసేపట్లో, వారి వేఉకగా
నెత్తిపై తట్టలతో స్త్రీలూ వెళ్ళిపోతారు. అద్రుశ్య బాహువులకి, పాలిండ్ల ప్రేమమయపు గూళ్ళకై
వెదికి వేసారిన బాటసారులూ మరికొద్దిసేపట్లో ఈ చెక్క చుక్క పక్కగా ఒరిగిపోతారు.
అ తరువాత
ఒక్క నల్లటి ఆకాశమే రాత్రంతా, ఒక్క నల్లటి మనిషే రాత్రంతా, ఒక్క నల్లటి మంటే
రాత్రంతా.
No comments:
Post a Comment