తనను తాను చంపుకుని, "చూడూ
అతడు చాలా కాలంగా సాధించలేనిది నేను సాధించాను"
అని అనటం తేలిక. కాని
ఆమె ఇంకా తలుపు వద్ద నిలబడి ఎదురుచూస్తున్నప్పుడు
"చూడూ, అతడు
ఏమీ సాధించలేదు, అతడు చేయగలిగినదల్లా
తనను తాను చంపుకోవటమే"
అని అనటం అంత తేలిక కాదు. నీకు ఇంకా ఏం తెలుసంటే
పగలు ఒక రాత్రి కణికగా మారి
ఊళ పెడుతున్న వృక్షాలకూ అరుస్తున్న నక్షత్రాలకూ మధ్య
ఊగిసలాడుతున్నప్పుడు
సమాధి పక్కగా, ఎక్కడైతే ఆ మృతశరీరం
మరచిపోబడటానికి ఎదురుచూస్తుందో, ఎక్కడైతే శరీరం ఇంకా
పచ్చిగా మృత్యువాసనతో పిగిలి అలా పడి ఉందో
అక్కడ, వాళ్లిదరూ
కురిసే వర్షంలో, ముంచి వేసే నొప్పిలో
హాయిగా, అంతిమంగా రమిస్తారు.
No comments:
Post a Comment