కొడవలైన నెలవంక అంచున
అలసి వాలిన నీ శిరస్సును
తాకలేదా ఎవరైనా ఈ పూట?
చింతించకు! ఎన్నో రాళ్ళను
ఏరుకుని వచ్చాను
నేను మన కొరకు-
యిక రాత్రంతా నింపాదిగా
అడుగంటిన ఈ కనుల కుండల్లోకి ఆ రాతి పూలను
మన వేళ్ళ మధ్య నుంచి
జాగ్రత్తగా దొర్లించుకుంటూ
నిండి, ఒలికే కన్నీటిని
తాగుతూ కూర్చుందాం
పరస్పరం చెమ్మలేని ఈ నలుపు రాత్రంతా
నా చేతుల్లోంచి నువ్వూ
నీ చేతుల్లోంచి నేనూనూ-
No comments:
Post a Comment