కూర్చుందాం

కొడవలైన నెలవంక అంచున
అలసి వాలిన నీ శిరస్సును
తాకలేదా ఎవరైనా ఈ పూట?

చింతించకు! ఎన్నో రాళ్ళను
ఏరుకుని వచ్చాను
నేను మన కొరకు-

యిక రాత్రంతా నింపాదిగా

అడుగంటిన ఈ కనుల కుండల్లోకి ఆ రాతి పూలను
మన వేళ్ళ మధ్య నుంచి
జాగ్రత్తగా దొర్లించుకుంటూ

నిండి, ఒలికే కన్నీటిని
తాగుతూ కూర్చుందాం

పరస్పరం చెమ్మలేని ఈ నలుపు రాత్రంతా
నా చేతుల్లోంచి నువ్వూ
నీ చేతుల్లోంచి నేనూనూ-