ఆ నీళ్ళకళ్ళని తాకి
ఈ గాలి పొదుగులో
తల దూర్చి కూర్చుంటావు ఊరకనే ఎందుకో
ఆకులపై సూర్యుని
రాత్రి గీతలు మెరిసి
చెమ్మగిల్లిన ఓ అరచేయి నిను తాకితే
చితుల ధూపం రేగిన
విలాప మధ్యాహ్నాన-
యిలా చూడు- నా శ్వాస
ఓపలేని కన్నీరై నీలోంచి
ఎలా ఒలికి పొయిందో. నీ
దూరం ఓ సమాధియై ఎలా నింపాదిగా దగ్గరయ్యిందో-
ఇంతకూ, అంత తేలికగా ఈ
శ్వేత దీప ద్వీపదినంలో
యింత నల్లని కాంతిని
వెలిగించి వెనుదిరిగి చూడకనే వెళ్లిపోయింది ఎవరు?
No comments:
Post a Comment