ఋణం

మొద్దుబారిన నాలికతో అద్ది
      చెబుతున్నాను యుగాల బానిస పదాలని పరభాషలో

ఎండలతో, వెన్నెలతో
గాలులతో, వానలతో
రేపటి వాచకపు కళ్ళతో వింటున్నారు పిల్లలే నిన్నటిని
తిరిగి తిరిగే రేపటికి-

నలుపు పలకపై పలుకలేని వాక్యాలు నావి
            ఎదురుగా చెక్క కుర్చీపై
తెగనరికిన చెట్టు నీడనై కూర్చుని

చెబుతున్నాను అవే-కర్మ కర్త క్రియ- మళ్ళా
మళ్ళా అవే పన్నెండు పునరుక్త కాలాలలో-
నాలికకీ చెవులకీ సంబంధం  లేని లోకాలలో
         
            కన్నీళ్లు అంటని వాక్య నిర్మాణాలలో
నెత్తురు తాకని పద బంధాలలో
ఇరుకిరుకు వ్యాకరణ చట్రాలలో

యంత్ర పునరుక్తిగా రూపుదిద్దుకునే
పరమ రూపంలోకి, మాతృ పదాన్నీ
వాక్య ఋణం లేని నన్నూ వాళ్ళనీ

పంపించుకుంటూ
అనుకుంటాను కదా
ఇక ఇలాగా:

                           దేవుడు మరణించెను. కానీ
                           ఇంకనూ వ్యాకరణము బ్రతికి
                           యుండెను. ఆమెన్.