ఆశ

రాత్రంతా తెరిచే ఉన్న ఒక కిటికీ:
     రాత్రంతా ముడుచుకుని,  చీకటిని చూసే ఒక మనిషి
     రాత్రంతా రాత్రై, కనురెప్పలకి వేలాడే ఖడ్గాలై, నువ్వొక
     దాహంతో ఆర్చుకుపోయిన శరీరమై

     రాత్రంతా తెరిచే ఉన్న ఒక కిటియై, కీచురాయై
     గది మూలన అల్లుకున్న బూజై, భుజం లేని
     ఒక శిరస్సై, అంతిమంగా
   
     నీకు నువ్వే మిగిలి, నీలోంచి నువ్వే పెగిలి పగిలి
     ముఖం దాచుకునే రెండు ఖాళీ అరచేతులై ఇలా-

     ఇక ఇప్పుడు ఆమాంతంగా ఎవరో నిన్ను
     తమ గుప్పిళ్ళతో దూసి, చీకటిని చీల్చి
     ఒక వెలుతురు పూవుగా మార్చి నిన్ను

     నలుదిశలా వెదజల్లితే, ఎంత బావుండును-