అతను

మూడ్రోజులుగా తిండి లేక, ఉదయం నుంచి మందూ లేక
     వొణుకుతూ నీ గుమ్మం ముందుకు వస్తే, ఉమ్మూస్తూ
     అంటావ్ కదా "హే, పోరా లంజాకొడకా, నీయమ్మని...

ఇంకో నిమిషం ఇక్కడ ఉన్నావంటే గుద్ద పగలకొడతా..."
     అని అంటావు కదా అప్పుడు నువ్వు నీ పొరుగువారి
     పట్ల ప్రేమతో, మరి డోక్కుపోయిన డొక్కతో నేనే ఇక

చివికిపోయిన షర్టుతో, ముక్కు తుడుచుకుంటూ
     ముక్కు ఎగబీల్చుకుంటూ వెళ్ళిపోతాను, నీ
     దేహ దేవాలయాల ముందుగా మరి నీ ఆత్మ
     ప్రార్ధనల సాక్షిగా, ఇదిగో మరి ఇక్కడి నుంచే

నను గన్న మాయమ్మ అమ్ముకున్న పాలిండ్ల వద్దకే
మరి తన పవిత్ర పాత్ర వద్దకే, దేశాన్నంతా అడుక్కుని
తెచ్చుకున్న గుప్పెడంత చద్దన్నం ముద్దతో, చావుతో

ఇనుప దారులలో విరిగిన చీకటి పందిట్లలో మెరిసే
ఆ వెన్నెల నెత్తురు కిందకీ, తన
బాహువుల బొమికలలోకీ ఇలా   

ఆత్మ లేక ఆశ లేక అమ్ముకోలేక అమ్మకం కాలేక నీ
చంకల కింద చిలుకనై నిన్నే వల్లె వేస్తూ మిగలలేక-