05 March 2012

ఆ రాత్రి*

మాకు ఆ పూట తిండి లేదు: అంతకు మునుపు

నగ్నంగా హత్తుకుని
ఆకలితో మేల్కొని ఉన్న నిన్నటి రాత్రి నుంచీ
ఈ పూట దాకా మాకు తిండి లేదు-

నా దేహం కానీ తన వక్షోజాలు కానీ రొట్టెముక్కలు కాలేవు
కన్నీళ్ళతో తడిచిన ఒక దిండుగా తప్పితే
ముఖాన్ని దాచుకునేందుకు ఆరిన రాతి రాత్రి వస్త్రంలా తప్పితే
నా దేహం కానీ తన వక్షోజాలు కానీ రెండు మెతుకులైనా కాలేవు

నేను అన్నాను: "రేపు మన దగ్గర డబ్బులుంటాయి
ఈ రాత్రి ఈ నాలుగు బ్రెడ్డు ముక్కలు తప్పితే
ఎక్కడా ఇరవై రూపాయలు అప్పు కూడా దొరకలేదు."

తను అంది: "నాకు ఆకలిగా లేదు. నువ్వు తినేయి
(నాకు తెలుసు అది అబద్ధమని)
నాకు కొద్దిగా నీళ్లు చాలు, పడుకుందాం." చివరకు

నా హృదయం కూడా ఓటి కుండయ్యింది.
వెలుతురు లేని రాత్రిలా ఆ రాత్రి
రొట్టె లేక మాడిన పెనంలానూ మారింది.
ఎండిన ఎడారి మధ్య తడిలేక తడబడిన
కళ్ళలానూ మారింది. యిక మేము

బయట కూర్చున్నాం, నిదుర రాక
గది ముందు చీకటిలో ఆకాశంలో మెరుస్తున్న నక్షత్రాల మధ్య
నాలుగు వేళ్ళతో ప్రేమగా చించిన రొట్టెలాంటి సగం జాబిలితో
కుండల్లో వొండిన అన్నంలాంటి గాలితో, మా ముందు తోకాడిస్తూ
కూర్చున్న కుక్కతో, ఒకే శాలువాని కప్పుకుని

అప్పుడే ఆర్పిన స్టవ్ లాంటి శరీరాలతో
కూర్చున్నాం బయట ఇద్దరం
ఒకర్ని ఆనుకుని మరొకరు, యిద్దరుగా ఒక్కరిగా-

1 comment: