నువ్వూ, నేనూ (అను ఒక మధుశాల)

ఒక్కడినే వెళ్లాను ఈ వేళ
ఒక మధుశాలకి
మరుపే లేని ఆ ప్రదేశానికీ

కూర్చున్నాను ఒక్కడినే
ఓ మూలగా, ఒంటరిగా
తడిచిన ఆ మసక చీకట్లలో, ఆకులు రాలే కాలంలో-

సీసా నిండుగా బ్రాందీ
పాత్ర నిండుగా బ్రాంతీ

ఈ రోజు లేవు నీవు ఇక్కడ
కానీ నీ హాంగ్ ఓవరే వ్యాపిస్తోంది నలుమూలలా

ఆ పాకుడు రాళ్ళ పచ్చి పరిమళంతో
నేల రాలి దొర్లిపోయే
నిరుడు పూల శబ్దాలతో-

ఇక నేను నీకు ప్రత్యేకంగా చెప్పాలా

ఈ వేళ నేను
నీ జ్ఞాపకంతో

తాగి తాగి మత్తిల్లి
అలసి సోలి సోలి
తూగి తూగి ఊగీ

నాకు మాత్రమే కనపడే
నీ రూపంతో, నీ నీడలతో

నగ్నంగా
నృత్యం చేస్తానని?
దేవతా గీతాలు
పాడతాననీ?