30 March 2012

అమ్మ

ఇదే రాత్రి
అలసిన అమ్మ అటువైపుకి తిరిగి నిదురోయింది

తెరిచిన కిటికీలోంచి
తన చుట్టూతానే గిరీకీలు కొడుతుంది పురా సరస్సుల పచ్చటి నీటి గాలి-

నెలవంక చెప్పిన కథలేవో కలలుగా తనలోకి పంపుతూ
చీకటి మెత్తటి చిగురాకై

కొంత కాంతితో కొంత శాంతితో
తన ముడుతల పసుపుపచ్చని ముఖంపై శ్వాసల ఊయల ఊగుతోంది

గదిలోనూ
నా మదిలోనూ కాలపు స్పృహతో కూడిన ఒక గగుర్పాటు, కొంత దిగులు-

అలసిన అమ్మ
అలసిపోయి, శ్రమతో అరిగిపోయిన ముసలి అమ్మ, తనకు తాను మిగలని
చిన్నారి అమ్మ-

ఆ నిదురలో, ఆ కలలో
తను తన పూర్వ జన్మలో చూసిన చిత్రాలేవో, హస్తాలేవో కదపగా
నింగికి కట్టిన నీలి మేఘపు జలతారు పరదావలె చిన్నగా కదిలే

తనువంతా చిట్లిన అమ్మ
తనువే లేకుండా మిగిలిపోయిన చిట్టి అమ్మ- అటువంటి అమ్మని

రాత్రి తనువుని పెనవేసుకుని
అటువైపుకు తిరిగి నిదురోయే అమ్మని ఎందుకైనా, ఎవరైనా ఎలా కదపటం?

1 comment: