ముకుళించిన పూవులే ప్రార్ధిస్తాయి
పొగ చూరిన ఇనుప మైదానాలలో
ఇనుప నయనాలనీ, ఇనుప హస్తాలనీ 'నాన్నా' అనీ 'అమ్మా' అనీ 'వొద్దూ' అనీ-
లోహనగర పాటశాలలు ఇవి
బడులు నగరాలుగా
నగరాలు బడులుగా మారిన
మరి ఒక మహా శిశువధయాగంలో
యంత్రోఛారణ కావిస్తున్నాయ్
రూకలైన విద్యతో విద్యైన రూకలతో-
అరచేతులలో ఎగిరే మట్టి పిట్టలూ
మోకాళ్ళపై చిందే నెత్తురు పూలూ
జుత్తు చెరిగి చెరిగి, శ్వేదం చింది చిట్లి
మార్మోగే నిండైన కేకల అందియలు
ఉంటాయిక్కడ అని
నీకు చెప్పిందెవరు?
అతి జాగ్రత్తగా తవ్వుతున్నారు తల్లి తండ్రులు
తమ పిల్లలకి సర్వసుందరమైన సమాధులని
యిక్కడ ఎప్పుడూ, లేని ఒక రేపటికై
అతి నియమంగా పంపిస్తున్నారు వాళ్ళని
వల్లే వేసే మర ఆలయాలలోకి యంత్రాలై
యిక్కడ, ఎప్పుడూ లేని ఒక ఇప్పటికై-
రంగుల మేఘాలు చిక్కుకున్న గోళీలు
పాదాలకు చుట్టుకున్న వానచినుకులు
చినుకులతో చిందేసే కాగితం పడవలు
కొన్ని రంగులు, కొన్ని నవ్వులు
కొన్ని ఇష్టాలూ, కొన్ని ఏడుపులూ
ఉంటాయిక్కడ అని
నీకు చెప్పిందెవరు?
ఒక మహా కంకాళాల ఘోష ఇది
జ్ఞానార్జన కపాలాల సంఖ్యలే ఇవి
ఏమీలేదు: రాలిపోయిన, పోతూన్న
లేత శరీరాల మౌనప్రార్ధనలే యిక్కడ
చెప్పాలని చెప్పలేక, ఆగిపోయిన
పసి పెదాలే, పసి చేతివేళ్ళే యిక్కడ-
యిక ఆ మూగ ఆక్రందనలని
వినేదెవరు? విన్నదెవరు---
మర ఆలయ పిల్లలు...
ReplyDelete