అంతే...

తేలికగా ఉంటాయి
మధ్యాహ్నం పూట కొమ్మని దూసే అశోకా ఆకులు

యిక నేలపై పగిలిన ఎండలో
తన అద్దంలో వాలుతుంది ఒక నీడల రామచిలుక

చెట్టుకు అటువైపు
నేలని గీకుతో తన చెవులని గోకుతో తోకతో తిరుగుతో
గాలి గజ్జెలతో ఆడుతుంది నల్లనయ్య అది నీ కుక్కపిల్ల

చెట్టుకు ఇటువైపు
తనువంత పాత్రతో తనువంత దాహంతో నీ పెదాలు తవ్వుకుంటూ
ముఖాన్ని అరచేతులతో రుద్దుకుంటూ ఆడలేక అటుపోలేక నువ్వు-

ఇన్ని రహదారుల్లో, ఇన్ని లోహపు పొగల్లో స్పృహతప్పి వచ్చాక
నిన్ను స్ఫురింపజేసే చల్లటి మాదక ద్రవ్యమేదో ఉంటే బావుండేది

నిన్ను మరిపింపజేసే శీతల రాత్రుల, ఆదిమ పుష్పాల
ఒక వలయాంమృత మంత్ర జలమేదో ఉంటే బావుండేది-

ఏమీ లేదు, ఇది అంతా దేని గురించీ అంటే
ఏమీ లేని ఒక బద్ధకపు మధ్యాహ్నం.అంతే-