చిక్కగా చిన్నగా
చెట్లల్లో కొమ్మల్లో
చెట్లూ కొమ్మలూ
చివుర్లూ తీగలూ
అయిన కళ్ళు:
ఆకాశమంత నలుపుతో
నలుపంత తెల్లదనంతో
నిన్ను చూడక చూస్తో
నిన్ను అరుస్తో
నిన్ను పిలుస్తో
తెల్లని చల్లని కళ్ళు:
తల్లివంటి పాలవంటి
వాన వంటి వాగు వంటి
కళ్ళు కదులుతో
కరుగుతో పరుగుతో
ఎగురుతో:
నాకు తెలుసిక ఇప్పుడు. ప్రభూ
నీవు నల్లని వాడివి
నీవు చల్లని వాడివి
విశ్వాలని కప్పిన రెక్కలకింద
కాకి కనుల కింద
నిద్రించి నీ దరిచేరి
విశ్రమించేందుకు నాకిక
ఏం భయం?
No comments:
Post a Comment