ఆశించకు

లోహపు రహదారుల్లో
చెట్లు తాకలేని
కరుణరహిత కాలంలో

నిలువెల్లా నీళ్లకై నింగికి
చేతులు చాపిన మనిషి:

శాపం పాపం
నేరం ద్రోహం: ఇదే.

= మళ్ళా ఎప్పుడూ ఏడుస్తో
వేడుకోకు వెక్కిళ్ళతో
భూమినీ స్త్రీనీ: ఏదైతే
నువ్వు ఇచ్చావో
ప్రేమతోనో ద్వేషంతోనో
వస్తుంది అదే తిరిగి

తిరిగి తిరిగి. కరుణని
ఎప్పుడూ ఆశించకు

కాటిన్యం నిండిన చేతులతో
కాలుష్యంతో నువ్వు
భూదాహంతో చెరిచిన
భూద్రోహంతో దూరంతో

ఇప్పుడూ ఆశించకు తిరిగి
తిరుగు ప్రయాణాన్ని

స్త్రీ నుంచీ భూమి నుంచీ:

=కళ్ళకు గంతలు కట్టుకుని
జ్ఞానపు నేత్రాలతో
లోకాన్ని చూస్తుంది ఎవరు?=