కరుగుతోంది లోకం
పచ్చటి ఎండలో
ఎగిరే నీరూ పారే గాలి
ఎదురొచ్చే నీలి నింగి
గలగలలాడే నీడలూ
తళతళలాడే గాజులు
తన చేతివే:
ముఖంలో ఇంద్రధనుస్సు
మాటలో మోహ వర్చస్సు
ఏడేడు లోకాలు
ఏడేడు రంగులు
ఏడేడు కాలాలు
తనవే: తన తనువువే.
ఏం చేయగలడు
ఇక అతడు?
పాద రక్షలని నా
పదాలవద్ద వొదిలి
అతడు తన హృదయ
మందిరంలోకి
అడుగిడాడు:
(శాంతి సదనమో
సమాధి చిహ్నమో
నువ్వూ నేనూ
తరువాత కలుద్దాం!)
No comments:
Post a Comment