ఇక్కడ

ఈ చీకటిని
ఒక సీతాకోకచిలుక అనుకుందాం కాసేపు-

నీ కళ్ళల్లో
ఎగురుతూ, అది నీ లోపల ఎక్కడో వాలితే
ఆ రెక్కలకి
నీ రెక్కలు వదులు అయ్యి
నీ హృదయం చల్లబడుతుంది.

ఇక నీ నుదిటిపై
తెరలుగా గాలి. మట్టిని తాకే నీటి వాసనా-

గోడలపై పెరిగే
నీడలలోంచి, కాంతి పువ్వులు నవ్వుతాయి
చిన్నగా, నీకే
వినపడేటట్టు-

ఆ నీడల పందిరి
కిందే ఉందో అమ్మాయి, శరీరపు లాంతరుతో
నీకు దారి చూపిస్తో-

ఇంకా కొద్దిగా ఇలా
ఊహిస్తూ ఉండు-
వస్తాను నేను మళ్ళా, రొయ్యలని వండుకుని.