ఇక్కడ నువ్వుంటే బావుండేది- (నిజంగానే, ఆ రిక్త అరచేతుల్లోనే)
వేళ్ళతో తాకితే కదిలే చీకటి. ఇదొక సరస్సు కూడానూ-
శరీరాన్ని నావను చేసి వొదిలితే, మరి
సన్నగా వీచిన గాలికీ, ఆ కాంతికీ ఇక
ఒక్కసారిగా ప్రాణం వచ్చిసాగిపోతుంది
రాత్రి అలలపై ఈ కాగితపు నావ, తీరం లేని లోతుల్లోకీ, ఒక విస్మృతి
కాలంలోకీ, నువ్వు లేని లోకాలలోకీ-
అయినా సరే, మరి ఇక్కడ నువ్వుంటే బావుండేది (నిజంగానే)
ఈ చీకటి నీళ్ళలోకి తొంగి చూసి, వాటిని మంచినీళ్ళ వలే మార్చే
నీ ప్రతిబింబాన్నిఈ అరచేతులతో అందుకుని
కొంత నా దప్పిక తీర్చుకునేందుకూ,
ఈ శోక వదనాన్ని కడుక్కుని కొంత
తెరపి పడేందుకూ, ఆపై నిదురించేందుకూ-
అది సరే కానీ, రాత్రిపూట గోడలపై రెపరెపలాడే నీడలను చూస్తూ
కూర్చున్నావా ఒక్కడివే ఎన్నడైనా?
No comments:
Post a Comment