బడ్వైసర్ బడ్డీ

ఒక రాతి బల్ల మీద అరచేతులు ఆన్చి, కళ్ళను చుట్టూ తిరిగే పావురాళ్ళ రెక్కలలో వొదిలివేసి, ఇక
ఈ మధ్యాహ్నం ఒక బీరుతో, ఈ
బార్ల హారంలో ఒదిగి ఒదిగి మరి

నేనూ నా బడ్వైసర్. ఇంకా ఒక మహత్తరమైన వేణు వనాల, గానాల- లోకం. నీ నెత్తురికి
సుగంధం అంటుకుని
వ్యాపించే ఒక కాలం-

రా ఇక్కడికి. తాగిక మరి నాతో. 

చెబ్తాను నీకిక నేను ఆ రహస్యం 

నీ రెండు చేతుల్నీ రెక్కలుగా మార్చి రాత్రికి నింగిలోకి పావురమై అలా ఎగిరిపోవడం ఎలాగో
చుక్కల గూటిలో- చీకటిలో చిన్నగా- ఒత్తిగిల్లి, ఒద్దికగా ఇక
జాబిలిని ముద్దాడుతూ నిదురోవడం మరి ఎందుకో. సరే సరే 

మరి వస్తావా నువ్వు, రంగుల వెన్నెల చిట్లే ఈ చల్లని ఛాతి గృహంలోకీ , నవ్వులలలోకీ 

మరి నిన్ను నువ్వు వొదులుకుని, 'మనం', అనే

ఒక ప్రేమని మాత్రమే అలా 

మిగుల్చుకునీ, ఉంచుకునీ?