రాత్రిలో
నీ ముఖాన్ని వెలిగించుకుని, ఆ కాంతిలో విస్తుపోయాను-
కన్నా యిక ఇప్పటికీ నాకు తెలియదు
గుంపైన యూకలిప్టస్ చెట్ల కదలికలతో
పూల బరువుతో పచ్చి నీటి వాసనతో సీతాకోకచిలుకల రెక్కలతో
నా గదిలోకి, నా మంచంపైకి
ఆ నిండు వెన్నెల జాబిలి
ఎలా వచ్చి చేరిందో, అలా ఎలా
అంత హాయిగా నిదురోయిందో!
naa gundelapai ala paruchukoni.
ReplyDeleteపిల్లలు..... పచ్చని చెట్లు...
ReplyDelete