నుదిటిపై ఒక ముద్ర
అది నీ పెదవిదా లేక యుగాల జ్వలనానిదా తెలియదు
చాతిపై ఒక చేయి
అది హిమవనాల సుమానిదా లేక పూర్వజన్మ సుకృతో తెలియదు
చెవులో సన్నగా ఒక మాట
మెడలో వెచ్చగా ఒక ఊపిరి
అవి శైశవ స్వప్నమో లేక మరుజన్మల అమృత హారమో తెలియదు
కనురెప్పలపై నెమ్మదిగా వాలే పావురాళ్ళు, తేలే మెత్తటి ఆకులు
అవి నే తపించిన ఆదిమ నిద్రనా లేక నా మరణమో తెలియదు
వెళ్ళిపోతోంది శరీరంలోంచి ఒక శరీరం
వలయాలు వలయాలుగా ఆకాశంలోకి
సుగంధ ధూపమై, పొగమంచై-
కాసింత కరుణ కూసింత ప్రేమ
పొదుపుకునే నీ బాహువులు, తల్లి వంటి నీ వక్షోజాలు
మంచినీటి వంటి నాలుగు మాటలు
చాలివి నాకు, బ్రతికి ఉంటాను నీకై నాకై
ఎటువంటి రేపటివరకు-
No comments:
Post a Comment