శలభం

గాలి వీచిన శరీరంలో వెలిగే
     రెండు దీపాల కళ్ళతో నువ్వు.

ఊయలలూగే గాలికీ
ఊగిసలాడే మంటకీ
నీకూ నాకూ ఒక్కటే సంబంధం.

నువ్వొక పుస్తకాన్ని
    తెరిచినప్పుడు తెలుస్తుంది
    నీకు, మొదలూ లేదనీ
చివరా లేదనీ

ఆదినుంచి అనంతం దాకా
వ్యాపించిన తెల్లటి పుస్తక
పుటలలో, వాచకాల

గాలి వీచిన దీపపు శరీరంతో
     అర్థాలను అచ్చొత్తేది
     నువ్వేనని. 'నేను' అని.

ఇక రాత్రంతా ఆ శలభం
నీ చుట్టూతానే గిర గిరా
గిర గిరా, గిరగిరా-మరి

వెళ్లి రానా
నేను ఇక?