ఉందాం

ఇన్ని రకాల
గుత్తుల గుత్తుల చీకట్లలో
రేణువంత నిప్పును రాజేసి
రెండు అరచేతుల మధ్య

నుదిటిపై తిలకంలాంటి
ఆ సన్నటి జ్వాలను
పదిలంగా దాచుకోవడం

ఆ లిప్త కాంతిలో
మనల్ని మనం
చూసుకుంటూ
బ్రతకడం కొద్దిగా కష్టమే.
అయినా ఉందాం మనం

గదిలో రాలే వానలలో
ఈ గాలిలో ఆ వెన్నెల్లో
సాగరపూల నిశ్శబ్ధంలో

ఈ కత్తుల రాపిడిలో
ఆ లోహ తెరలలో
విష రహదారులలో
ఉందాం మనం ఇక

నా చేతుల్లో నువ్వూ
నీ అరచేతుల్లో నేనూ
దూరంగా పొడిచిన
ఒక తారక తీరాన్ని

చెమర్చిన మన కళ్ళల్లో
భద్రంగా దాచుకుని
బ్రతికించుకుంటూ-

ఉంటూ. మనం.