16 September 2012

ఒక సాయంత్రం

కూర్చుంటావు నీలో నువ్వు నిశ్శబ్దంగా
అలలు లేని సరస్సులో- నీలో నువ్వే- నింపాదిగా విచ్చుకునే
సూర్యరశ్మిలాంటి ఒక పొద్దుతిరుగుడు పూవుని చూస్తూ: అవే

పసుపు రాసుకుని తిరిగే
పచ్చి వాన వాసన వేసే తన చేతులలాంటి పూలరేకులను.
చూడు: సరిగ్గా అప్పుడే, నిశ్శబ్ధదీపం వెలిగించుకుని ఉన్న
ఆ కాంతి కాలాలలోనే, సరిగ్గా

అప్పుడే ఎవరో నీ పరిసరాల్లో గాలై రెపరెపలాడతారు. ఇక
గాలికి దీపం, కాంతికి గాలీ గాలికి శరీరం తోడయ్యిన
మసక సాయంత్రాన చల్లటి చీకటిగా మారెదెవరో నేను నీకు

వేరేగా చెప్పాలా?  

No comments:

Post a Comment