గుప్పిళ్ళ నిండుగా గాలి తీసుకుని
నీ ముఖం మీద నిండా పోసుకుని
నీ కనులు తుడుచుకుని, రాత్రినలాగే లాగే నిదుర నీడలోంచి చూస్తే
ఎదురుగా మిద్దెపై
ఆ కలబంద పిల్ల
ఆకునొకదాన్ని సుతారంగా తెంపుకుంటూ
ఆకాశపు కళ్ళతో నవ్వుతూ
నీ వైపు చూస్తుంది- ఆహ్! యిక నీకు
తొలిసారిగా దైవం పట్ల ఒక నమ్మకం కలిగి
ఈ విశ్వం పట్ల ఓ కృతజ్ఞత పెరిగి
ఈ లోకం మీదా ఈ దినం మీదా
ఒక తీరని కోరికా ప్రేమా రగిలి రగిలి
విస్మయంతో అలాగే నిలబడిపోతావ్-
ఇక ఆ రోజు
నువ్వు నువ్వులా
ఎలా ఉండగలవ్-?
No comments:
Post a Comment