దోసిళ్ళ నిండా కాంతీతో, ముఖం నిండా శాంతీతో
పెదాలపై పూసిన నవ్వుతో
కిటికీ పరదాలు పక్కకు జరిపి తలుపులు బార్లా తెరచి
గది నిండా తిరుగాడే గాలితో వీచే రావిచెట్లతో
నిదురలో ఏదో స్మృతితో నవ్వే పసి పిల్లలతో
మాట వినక ఎక్కడో కురిసే వానని
చెవి పట్టుకుని అలా లాక్కువచ్చి
యిలా నీ ముందు నిలిపిన ఆ చేతులతో, అంతిమంగా
నీ లోపలి నిశ్శబ్ధపు లయగా మారిన
తన స్వరశ్వాసతో ఈ ఉదయం ఇలా
మొదలవ్వడం బావుంది - ఆ తరువాత
ఏమి జరిగినా కానీ!
No comments:
Post a Comment