అన్నో ఇన్నో ఊళ్లు తిరిగి తిరిగి, ఎంతో కొంత అరిగి విరిగి
ఏవో కొన్నిటిని అమ్ముకుని
ఇన్ని రూకలని దాచుకుని
మట్టి గొట్టుకుని నీకు నువ్వే
మొహం మొత్తుకుని అద్దంలో నీ ముఖం నువ్వే దాచుకుని
అపుడో ఇపుడో ఎపుడో
తిరిగొస్తావ్, నీ పెళ్ళాన్నీ
నీ లేతబిడ్డల ముఖాల్నీ
చూద్దామని, తెచ్చిన
కొన్ని కొన్న బొమ్మలతో
ఆత్రుతతో - చివరాఖరికి
కొంత మిగిలే ఉంటావ్
నీకో నీ స్నేహితులకో! యిక చూడు, యిక చూసుకో ఆ రాత్రంతా
హే రాజన్! ఎక్కడ నా
దివ్యనగర దీప్తి ప్రదాత
వికసిత మధునయనీ నా మహాశాంతిదాయనీ?
No comments:
Post a Comment