కలువ పూల రాత్రులు

నీలంగా ఉంటాయి అవి: నీలా ఉంటాయి -

     నువ్వు చేతులు చాచినప్పుడు, నీ వేళ్ళ చివర్లన అంటుకున్న 

     కనుపాపలు

పసిపాపల వాసన వేస్తాయి. ఇక 

     దీపపు చీకటిలో నవ్వుతూ, రెక్కలు విప్పుకునే నీకూ 

     నీ వక్షోజాలకీ 

- నా శరీరమొక జోలపాటా, ఊయలా - గాలిలో తేలే ప్రేమ సమాధీ -

     ఒక శరీర కాంతి. అందుకని  

Come. Here. O hear... నీలి నీలి 

     నయనాల తారకా, రాత్రి రంగులు రాలిన చెట్ల కింద 

     ముసిరిన చీకట్లలో

     రాలిపోయిందీ ఈ 

మొరటూ చందామామ. మరి మన నాలికలని 

    తాకిన వీర్యంతో, ఇలా ఎగిసి వచ్చిన మన శబ్ధాల రహస్యాలతో

    పూలరెమ్మల 

మధ్య ఇంకే వెన్నెల భాషతో, కన్నీళ్ళతో, ఓహ్,
      Oh, hear - my blue blue one
      Of the none -
here
శరణార్ధులు మన పెదాలు.
     శిబిరాలు లేని శరీరాలతో మరి ఇలా ప్రేమ గురించి
     మాట్లాడుకోకూడదా

మనం? ఒకోసారి. మరి ఒక్కసారీ? ఒకే ఒక్కసారి?-