నువ్వు చూస్తావని, చూస్తావనే రాస్తాను ఈ నా నీ పదాలని
నువ్వు చూస్తావనీ, తాకుతావనీ, తాకబడి
వొణికిపోతావనీ వొదిలివేస్తాను ఈ పదాలని
అందుకనే గాలిలోకీ, ఆకాశంలోకీ నేలలోకీ
పూవుల్లా, తొలి ప్రేమికుల తొలి గుసగుసల్లా:
అరచేతుల మధ్య చుబుకాన్ని ఇరికించుకుని నువ్వలా
గాలికి దొర్లుకు వెళ్ళే చిన్ని పసుపు ఆకులను నువ్వలా
కోల్పోయినతనపు చూపులతో సాగనంపుతున్నప్పుడు
ఈ పదాలేమైనా పూవుల్లాంటి పిట్టలై, సీతాకోకచిలుకలై
నీ నిశ్శబ్ధంలోకి వొలికి నిన్ను కొంతసేపు కాంతివంతంగా
తొణికిసలాడేటట్టు చేస్తాయామోనని రాస్తాను ఈ పదాల్ని
రాస్తూ వొదిలివేస్తూ, ఈ నీ నా పదాలను, నీకు ఏమీ కాకుండా మిగిలిపోతాను
రాస్తూ వొదిలివేస్తూ, వొట్టి పదాలుగా, వొట్టి మూగ పెదాలుగా మూగపదాలుగా
ఈ నా నీ పదాలుగా మిగిలిపోతూ నీకు అపరిచితం అవుతాను:
మృత్యువు ఇంతకంటే మరేమీ కాదు, మరేమీ కాబోదు
చూసావా నువ్వు, నీ చుట్టూ రహస్యంగా తిరుగాడుతూ నీ
తనువుని తాకీ తాకక, నీ తనువుని వీడీ వీడక, నీ వెంటే
నీ శరీరపు పరిమళమై నిన్ను చుట్టుకుని, నీ వెనుకెనుకే
గెంతుకుంటూ వస్తున్న పిల్లలలాంటి ఈ పదాల్ని
నువ్వు చూస్తావని, చూస్తావనే రాసిన ఈ నా నీ పదాల్ని?
nenu chusanu..ee na ...ni padhalni...
ReplyDelete