ఎందుకు 3

ఇలాగే తెల్లవారింది ఆనాడు కూడా- నువ్వు లేవక మునుపే, అందుకే

తోటలోంచి కొన్ని కనకాంబరం పూలనూ, దవనంనీ తెచ్చాను
పూలపాత్రలో నీళ్ళు మార్చాను

పాలు తెచ్చి నీకై తేనీరు తయారుచేసాను, ఆపై ఒక్కడినే నీ పక్కగా కూర్చుని
నిదురించే నీ ముఖంలో కదిలే లిల్లీపూల వనాలను చూసాను
ఊయలలూగే నీ ఊపిరిలో, నీ ఛాతిలో ఇరుక్కుని ఆ నీళ్ళలో ఆకై తేలిపోయాను
నుదిటిపై దొర్లే శిరోజాల మాయలో బందీని అయ్యాను
తాకాలని అనిపించే తాకలేక, నిన్ను లేపాలనిపించి లేపలేక ఆ ఇంటి నిశ్శబ్దంలో
నేనూ ఎగురలేని పావురాళ్ళూ ఆయమయంగా తిరిగాము
నీ చుట్టూతే బెదురు బెదురు బ్లులక్ బ్లుక్ శబ్దాలు చేసుకుంటూ-

ఇక ఆ తరువాత ఏ ఇంటిలోనైనా, ఏ కంటిలోనైనా చూసానా
మరువం దవనం కూడి ఏ అరచేతులలోనైనా విరిసిన కనకాంబరం పూలనీ?
తోటలో ఎగిరే పిచ్చుకలని? అటువంటి దినాలనీ?

ఇలాగే తెల్లవారింది ఆనాడు కూడా, నువ్వు లేని ఈనాడు కూడా- కాకపోతే
హృదయంలో ఒక శ్మశానం, సమాధిగా మారిన తోటలో
ఎవరూ పలుకరించని అతడి శరీరం, లోనంతా శిలగా మారిన ఎవరిదో మౌనం

తగలబడుతుంది, రాలిపోతోంది ఎక్కడో ఏదో నింపాదిగా, నిర్దయగా: సరే సరే

వెళ్ళిపోయావు. వెళ్ళేపోయావు. ఎందుకు అని అడగను కానీ, ఎందుకు?