ఆ/ప్రధమ పాపి

చీకటితో చీకటిలో బల్లను పేర్చి, ఆటువైపూ ఇటువైపూ ఆ ఇరువురికీ
నీకొకటీ నాకోకటీ కుర్చీలు వేసాను

రాత్రి కూజాను నక్షత్రాలతో నింపి, బల్లపై మధుపాత్రను
అతి దివ్యమైన కాంతివలె ఉంచాను, నిన్ను పిలిచాను

తెరిచి ఉంచిన తలుపులు, తెరిచి ఉంచిన తలపులు
అరవిరిసిన మన వదనాలు, ఎదురుచూసీ చూసీ ముకుళితమయిన అలసిన మన హస్తాలు
ఎదురుగా దారి లేక విలవిలలాడే ఆ కీటకపు రెక్కలు. పదునైన కాంతిని కోస్తున్న చూపులు

ఎవరిదో ఊపిరి ఊపివేస్తుంది ఇక్కడ ఆ చిక్కటి అశోకా వృక్షాలను
ఎవరిదో చేయి నిమురుతోంది ఇక్కడ గుడ్లను పొదిగే పావురాలను
ఎవరిదో రహస్య స్వరం తరుముతుంది సంకేతమై పిలుస్తోంది ఇక్కడ
వొడలు జలదరించగా, ఉలిక్కిపడి లేచి రాత్రిలోకి కదిలే పిల్లులను

ఇక ఏమీచేయలేక ఇక ఏమీ కాలేక ఇక ఏమీ కానరాక ఇక

కొంత నొప్పి కొంత దిగులు ఇక్కడ
ఆ కొంత శోకం కొంత గానం ఇక్కడ

ఇక ఆ కొంత స్మృతీ కొంత విస్మ్రుతీ ఇక్కడ
కొంత శాపం కొంత వరం ఇక్కడ: ఇకందుకే

తన శిరోజాలను అలలుగా ఎగురవేసే ఆ పరిమళపు గాలి
తిరుగాడుతుంది ఇక్కడ. నిన్ను గుప్పిళ్ళలోకి తీసుకుని
ఆనక తీరికగా అరచేతులు తెరిచి నిన్ను ఉఫ్ మని ఊదే
తన వలయాల నవ్వు ప్రకంపిస్తుంది ఇక్కడ. వొంటి చుట్టూ
చేతులు చుట్టుకుని, తను మిగిల్చిన వొంటరితనం తడినీడై
నిన్ను నిస్పృహగా తాకుతుంది ఇక్కడ

ఇక ఏమీ చేయలేం, ఇక ఏమీ కాలేం: చీకటిలో చీకటిని చీకటితో పేని
ఒక బల్లను ఆ అనంత శూన్యంలో ఆకాశంగా పరిచాను
భూమి కూజాను సముద్రాలతో నింపి, బల్లపై ఉంచాను
ఆ మధుపాత్రాలను నింపాను, నిన్నే పిలిచాను. రా మరి

మధువు తాగి మత్తిల్లి, విశ్వాన్ని కప్పుకుని సప్తలోకాలలో
సప్త కాలాలలో తిరిగేందుకు ఇదే సరైన సమయం ఇక్కడ