చెట్టు కింద నీడలలో తనే ఉంది
రాత్రికీ, అతడికీ
దారి లేని మదికీ
తనే దిక్కు
ఇక నువ్వు, నవ్వే నువ్వు
నవ్వలేని తన నవ్వుని
ఎన్నటికీ చూడలేవు.
***
(మంచు గాలిని నింపుకున్న
చదరపు గదిలో
దీపమొక్కటే
తల్లిలేని పిల్లలతో
వెలుగుతోంది.
వాళ్ళని రమ్మని
త్వరగా, త్వరత్వరగా
వాళ్ళని తెమ్మని
మంత్ర నగరాన్ని
కమ్ముకున్న
యంత్రవదనాలకి
చెప్పు:
నీటిలోని చిరుచేప
చేపలోని నీటికై
తపిస్తోంది. నీళ్ళు
రాళ్ళని
రాళ్ళు నీళ్ళని
వానలో గాలిలో
కనుమరుగయ్యే
లోకలోలకంలో
బందీలైన వాళ్ళకి
నీళ్ళు నిండిన
పసి కళ్ళను
చూపించు.)
=ప్రభూ మరొక దినం
మొదలయ్యిందా
ఇలా, ఈ నీ పదంలా?=
No comments:
Post a Comment