తలుపులు*

నిన్నటిదాకా ఈ మొక్క ఇక్కడ లేదు

తలుపుచాటు నుంచి తొంగి చూసే పాపలా
ఈ పూట అది, కిటికీ పక్కనుంచి నా వైపు తొంగిచూస్తుంది.
కానీ, ఆ పాప చూపు ఎటువంటిది అయి ఉండవచ్చు?

ఎటువంటిదైనా అయి ఉండవచ్చు.
నువ్వు ఏం చేస్తున్నవనే కుతూహలంతో చూస్తుండవచ్చు
లేదా, నువ్వు విసిరికోట్టిన తరువాత
దిగులుతో బాధతో చూపులతో బదులిస్తుండవచ్చు.
లేదా, తలుపుల మధ్య చేతి వేళ్ళు నలిగి
కనుల రెక్కలు కన్నీళ్ళతో తెగి, ఏడుపు గొంతులో ఇరుక్కుపోయి
సహాయానికి నీవైపు నిస్సహాయంగా
చూపుల చేతులు చాచి ఉండవచ్చు. అవును

ఈ రోజులు సగం మూసినా తలుపులు.
నిన్నటి దాకా ఉండినదేదో ఈ రోజు మాయం అవుతుంది
ఈ రోజు ఉండినదేదో రేపటికోసం
ప్రాణంకోసం విలవిలలాడుతున్న ఈగ చిక్కుకున్న
సాలెగూడులా జిగటగా సాగుతుంది

కనుమరుగవుతున్న ఊపిరిని వెలిగించేందుకు
ఆమె తలుపుల మధ్యకు తన చేతి వేళ్ళను చాచింది.

ఒక శబ్దం. ఒక పదం. విసురుగా మూయబడిన
తలుపుల మధ్య చితికిన చేతి వెల్లూ, చూపులూ. అవును

నిన్నటి దాక ఈ రక్తపు మొక్క ఇక్కడ లేదు.