ఒదిగి కూర్చున్న తెల్లని పావురానివి నువ్వు
ఎవరో మాట్లాడాలి నీతో. ఎవరో మెత్తగా నిమిరి
ఏమైనా మాట్లాడాలి పూవులంత తేలికగా నీతో
వీచే గాలి అంటే ప్రేమ నీకు
సెలయేళ్ళు కావాలి నీకు. తోడుగా ఉండాలి
ఇన్ని మొక్కలు పిచ్చుకలూ పిల్లలూ నీకు
ఎదురుచూస్తావు ఉదయాన్నే ఒక మాటకై
మోకాళ్ళ చుట్టూ చేతులు ముడుచుకుని:
మెల్లగా తేలిపోతాయి మబ్బులు
మెల్లగానే సాగిపోతాయి పక్షులు:
ఆ పసుపుపచ్చటి ఎండలో, ఆ పసుపుపచ్చటి గాలిలో
మెల్లగానే ఎగిరిపోతాయి తోటలోని సీతాకోకచిలుకలు
తెరిచిన తలుపులోంచి పసుపుపచ్చని ఆ లేత ఎండ
వాలిన నీ పసుపచ్చని చేతిని ఒంటరిగా తడుతుంది
తిరిగి తిరిగి తిరిగి అదే
మళ్ళా మళ్ళా మళ్ళా ఎవరూలేని నల్లని సాయంత్రమే
మళ్ళీ మళ్ళీ మళ్ళీ పగలబోయే రాత్రి గాజుపాత్రే=
కొంత నిప్పు. కళ్ళ వెంబడి కొంత నీరు
శరీరంలోకి ఇంకొంత నీ నీలాల దిగులు:
నిన్ను నువ్వే కౌగలించుకుని మరణించిన రాత్రిలో
నువ్వు బ్రతికి ఉన్నావా అని నిన్ను అడిగిందెవరు?
ఔను...అడిగేదెవరు?
ReplyDelete