అ/భాష

మాట్లాడకు: మౌనం మొదలయ్యింది.

వెళ్ళిపో ఇక ఇక్కడనుంచి
మధుశాలల్లో కాంతి శాంతి

వెన్నెలంత తాత్కాలికం
వెన్నెలంత పునరావృతం:

కళ్ళల్లో కురిసే వర్షమే ఇక్కడ మళ్ళా మళ్ళా
చేజారిన వదనమే ఎండు గాలై ఇక్కడ
మళ్ళా మళ్ళా. చేరుకోలేని స్వ/తనమే
బల్లలపై చిలికిన మధువై ఇక్కడ మళ్ళా మళ్ళా
ఎక్కడా లేని స్నేహితులే ఇక్కడ మళ్ళా మళ్ళా
ఎన్నడూ రాని పూలపొదలై ముళ్ళతో
నిన్ను తాకే మెరిసే చంద్రకాంతి స్త్రీలే
ఇక్కడ మళ్ళా మళ్ళా, మళ్ళా మళ్ళా

వెన్నెలంత తపన వెన్నెలంత కరుణ
వెన్నెలంత బ్రాంతి వెన్నెలంత శాంతి
పురాకృతమే ఇక్కడ మళ్ళా మళ్ళా
పవిత్ర పాపమైన హృదయమే ఇక్కడ
మళ్ళా మళ్ళా శాపమే మళ్ళా మళ్ళా

మాట్లాడకు: గానం మొదలయ్యింది

వెళ్ళిపో గూటిలోంచి గూటిలోకి
తన ఒడిలోకి తన తనువులోకి
రాత్రి నీడలతో రాత్రి రాతి కలలతో:

ఎందుకంటే మధువుకీ మధుశాలలకీ
నిద్రపుచ్చి వీడ్కోలు పలికే వేళయ్యింది

(<< చూసావా నువ్వు తనని
ఆ తరువాత తనతో, అతడితో
ప్రమిదెను చుట్టుకున్న అరచేతులతో
శ్వాసని అల్లుకున్న శ్వాసతో?>>)