ఎక్కడ?

నీ ఇంటికి దారి మరచిపోయాను నేను: ఆనాడు -

నగర రహదారులు 

అజగరాల వలే వ్యాకోచించి, తిరిగి చుట్ట చుట్టుకుంటున్న వేళ, దీపస్థంబాలు 

ఉరికొయ్యలై 

వేలాడుతున్న వేళ

దివి నుంచి భువికి కారు మబ్బులు చేతులు చాస్తున్న వేళ, దారి పక్కన 

లోకం లుంగలు చుట్టుకుని 

కడుపుని కావలించుకుని మూలుగుతున్న వేళ, రివ్వున కోసుకుపోయే 

నుసులేవో కళ్ళలో పడి 

చూపులు నెత్తురయ్యే వేళ, మృతశరీరం వలే కాలం మంచుగా మారే వేళ

నాతో నేను విసిగి 

దారి తప్పి, నీ ఇంటిని 

మరచి, ఎంతకూ భూమిలో కరగని - చిరిగిన ఒక ప్లాస్టిక్ కవర్నై, పూవునై  

కొట్టుకుపోతున్న వేళ

కనుగొన్నావు 

నువ్వు నన్ను ఆనాడు, ఆ చీకటి రాత్రుళ్ళలో, వెలుగుతున్న ఒక ప్రమిదెవై

పసుపు పచ్చని 

శరీరమై, మొగలిపూల 

సువాసనవై, పసిపిల్లలు కట్టుకునే ఇసుక గూడువై, నేను ఆడుకుని, పగులగొట్టి 

విసిరి వేసే ఒక 

మట్టి బొమ్మవై - 

ఇక ఇప్పుడు ఇక్కడ 

నీ నెత్తురు అంటిన అరచేతుల్లో, నీ ముఖాన్నీ, తన ప్రతిబింబాన్నీ, దారినీ  

చూసుకుంటూ అతను

ఇల్లే లేక, కానరాక  

ఇలా అంటున్నాడు, సంధ్యవేళ మసక చీకట్లలో, చినుకుల ఝుంకారంలో, ధూళిలో  

ఈ కొన్ని పదాలతో:

'నీ ఇంటికి, నీ వద్దకీ ఇప్పటికీ దారి మరచిపోయి ఉన్నాను నేను. 

త్రొవ్వ  ఎక్కడ?'