నొప్పి

"పిల్లల్ని కొట్టొద్దు" అని అంటాను,
వాళ్ళు వినరు -

వెక్కిళ్ళు ఆగాక, ఎప్పటికో ఆ పాప
కిందకి దిగుతుంది
గుండ్రటి నల్లటి ముఖంతో ...

నవ్వుతోంది కానీ, ఏదో బెరుకు -
తోడపైన నల్లగా
చిన్ని పిడికిలంత మచ్చ,

"ఏమయ్యింది" అని అడుగుతానా

ఆగి ఆగి చెబుతుంది ఎప్పటికో,
అటు ఇటు చూస్తో,
"అమ్మ ... వాత పెట్టింది"

బయట చీకటి. మూలిగే గాలి. ఏవో
అరుపులు. ఘోష,
వీధి దీపాలు పగిలి, కాంతి

చిట్లి, కుండీలోని చామంతులపై
బూజురు బూజురుగా
రాత్రి, ఓ సాలెగూడై వ్యాపిస్తే

అమృతాంజన్ పెట్టిన కళ్ళలోని
నొప్పై, నీరై, తల్లి
తనని ఎందుకు కొడతుందో

తెలీని ముఖమైతే, చిన్ని వేళ్ళైతే
***
"పిల్లల్ని కొట్టొద్దు" అని అంటాను,
ఎవరూ వినరు -
ఇక రాత్రంతా, లోకమంతా

పై అపార్ట్మెంట్లోంచి ఒకటొకటిగా
ఇక్కడ రాలి చిందే,
చినుకులు కాలిన వాసనై

హృదయమై, మరిగిన నీళ్ళల్లో
పడ్డ పక్షిపిల్లై, అట్లా
ఓ ముద్దగా, మిగిలీ, పోయీ ...