విరామ చిహ్నం

ఇదొక అద్దం.

ఊహించు: అద్దంలోంచి, రెండు అరచేతులు

వెలుపలకి వచ్చి, నీకొక పుష్పగుచ్చాన్ని
అందించడాన్ని. మరి తిరిగి నీ ముఖాన్ని

ఆ అరచేతులే జాగ్రత్తగా అందుకుని

అద్దంలోకీ, ప్రతిబింబం లేని కాలాలలోకీ
తీసుకు వెళ్ళే ఒక క్షణాన్నీ.

ఏమీ లేదు. ముకుళించిన అరచేతులతో
వంచిన శిరస్సుతో, రాత్రి
వనాలలోంచి, వెన్నెల్లేని

మైదానాలలోకి, అరచేతిలోంచి అరచేయి
నీరు వలే జారి, వెళ్ళిపోయే వేళయ్యింది-

మరి వీడ్కోలు చెప్పడం ఇలాగేనా అంటే
మరి ఇలాగే. ఒక విరామ చిహ్నం వలే
ఒక నీ వలే, ఒక నా వలే-