1
ఒక ఏకాంతం కావాలి నీకు, నిన్ను నువ్వు
బ్రతికించుకోడానికో, నిన్ను నువ్వు సమాధి చేసుకోడానికో: మరి అందుకే నీకు
ఈ పదాలు-
2
ముందుగా దీనిని ఊహించు, ఇలాగే: చీకట్లో
సన్నటి మసక వెలుతురు చినుకులై రాలే నీ గదిలో
మూసుకున్న నీ కనురెప్పలపై, ఎవరో
తమ అరచేతులని ప్రమిదల వలే ఉంచి, నీ
అధ్రుస్య అశ్రువులపై వొదిలి వేస్తే, ఆనక తిరిగి ఒరిమిగా
నీ చేతిని తమ చేతిలోకి తీసుకుని
'నేనున్నాను' అని అదిమితే, మరి
నీలో ఒక అలసట తీరిన నిట్టూర్పు, మరికొంత చిటికెడు శాంతీ. మరి ఇక అందుకే
ఇలా కూడా ఊహించు:
3
శరీరం కొంత
చచ్చిపోయి, కళ్ళు పూర్తిగా పిగిలిపోయి చేతులు ఎక్కడో
దిగంతాలలోకి రాలిపోయి, నువ్వు
మరి నువ్వే, నీ ఇంటికి ఒంటరిగా
తిరిగి వచ్చి అదే చీకట్లో కూర్చుంటే, మూసిన కనుల పైన వాలిన
ముంజేతి కింద కొద్దిగా చెమ్మ-- నువ్వు
ఉంచుకుందామనుకున్నా ఉంచుకోలేని
నువ్వు వొదుల్చుకున్న ఆ పిండం, ఏవో
లోకాలలోంచి నిన్ను చల్లటి చిరుగాలై తాకే కుత్తుక తెగే సందర్భం.
"తప్పా చెప్పు ఇష్టపడటం, శరీరంతో
శరీరాన్ని ప్రేమించడం?" అని నువ్వు
అని నువ్వే, నీ అద్దంలోకి చిట్లి చిట్లి కనుమరుగై, దూరమై ధూపమై
మరి చిన్నగా గొణుక్కుంటావు కానీ
గోడ అంచున ఊగిసలాడే నీడలు నీ
నీడలు, పువ్వుల్లా వికసించే నీడలు
అవే, మరి అవే ఈ అక్షరాలకి ఆధారం. అందుకే మరి ఇలా కూడా-
4.
ఒక అంతం కావాలి నీకు, నిన్ను నువ్వు
చంపుకోడానికో, ఇతరులని పూడ్చిపెట్టడానికో లేక నీ అరచేతుల్లో
నా తలను బాదుకుని ఏడవటానికో- ఇంతకూ
5
మరి గుర్తుందా నీకు, వెడుతున్నానని మాట వరసకైనా చెప్పకుండా
నిన్ను తవ్వి తవ్వి కొల్లగొట్టుకు వెళ్ళిన
వాళ్ళు? ఆ నీ వాళ్ళు? నీవనుకున్న నీ వాళ్ళూ?
PS: (ఇక రాత్రంతా
గాజుపాత్ర అంచున
తెగుతున్న కాంతి అంచున
వేలాడుతూనే ఉంది
నీ చూపు పూవు
తెగకుండా, ఎవరూ
తెంపకుండా. మరి
చూసావా నువ్వు?)
ఒక ఏకాంతం కావాలి నీకు, నిన్ను నువ్వు
బ్రతికించుకోడానికో, నిన్ను నువ్వు సమాధి చేసుకోడానికో: మరి అందుకే నీకు
ఈ పదాలు-
2
ముందుగా దీనిని ఊహించు, ఇలాగే: చీకట్లో
సన్నటి మసక వెలుతురు చినుకులై రాలే నీ గదిలో
మూసుకున్న నీ కనురెప్పలపై, ఎవరో
తమ అరచేతులని ప్రమిదల వలే ఉంచి, నీ
అధ్రుస్య అశ్రువులపై వొదిలి వేస్తే, ఆనక తిరిగి ఒరిమిగా
నీ చేతిని తమ చేతిలోకి తీసుకుని
'నేనున్నాను' అని అదిమితే, మరి
నీలో ఒక అలసట తీరిన నిట్టూర్పు, మరికొంత చిటికెడు శాంతీ. మరి ఇక అందుకే
ఇలా కూడా ఊహించు:
3
శరీరం కొంత
చచ్చిపోయి, కళ్ళు పూర్తిగా పిగిలిపోయి చేతులు ఎక్కడో
దిగంతాలలోకి రాలిపోయి, నువ్వు
మరి నువ్వే, నీ ఇంటికి ఒంటరిగా
తిరిగి వచ్చి అదే చీకట్లో కూర్చుంటే, మూసిన కనుల పైన వాలిన
ముంజేతి కింద కొద్దిగా చెమ్మ-- నువ్వు
ఉంచుకుందామనుకున్నా ఉంచుకోలేని
నువ్వు వొదుల్చుకున్న ఆ పిండం, ఏవో
లోకాలలోంచి నిన్ను చల్లటి చిరుగాలై తాకే కుత్తుక తెగే సందర్భం.
"తప్పా చెప్పు ఇష్టపడటం, శరీరంతో
శరీరాన్ని ప్రేమించడం?" అని నువ్వు
అని నువ్వే, నీ అద్దంలోకి చిట్లి చిట్లి కనుమరుగై, దూరమై ధూపమై
మరి చిన్నగా గొణుక్కుంటావు కానీ
గోడ అంచున ఊగిసలాడే నీడలు నీ
నీడలు, పువ్వుల్లా వికసించే నీడలు
అవే, మరి అవే ఈ అక్షరాలకి ఆధారం. అందుకే మరి ఇలా కూడా-
4.
ఒక అంతం కావాలి నీకు, నిన్ను నువ్వు
చంపుకోడానికో, ఇతరులని పూడ్చిపెట్టడానికో లేక నీ అరచేతుల్లో
నా తలను బాదుకుని ఏడవటానికో- ఇంతకూ
5
మరి గుర్తుందా నీకు, వెడుతున్నానని మాట వరసకైనా చెప్పకుండా
నిన్ను తవ్వి తవ్వి కొల్లగొట్టుకు వెళ్ళిన
వాళ్ళు? ఆ నీ వాళ్ళు? నీవనుకున్న నీ వాళ్ళూ?
PS: (ఇక రాత్రంతా
గాజుపాత్ర అంచున
తెగుతున్న కాంతి అంచున
వేలాడుతూనే ఉంది
నీ చూపు పూవు
తెగకుండా, ఎవరూ
తెంపకుండా. మరి
చూసావా నువ్వు?)
No comments:
Post a Comment