దయ

ఎంతో వేడిమి. తన కళ్ళలోంచి
చినుకులు,
చాపపై చెమట. కిటికీలోంచి
పెంకులై ఎండ

చర్మం కాలుతూనట్టు, గదిలో
తరుక్కుపోయే
వాసన ఏదో: "ఆకలవుతుంది"

అని అంది తానే: ఎప్పటికో!
***
లేచి వస్తూ వస్తూ, వెనుదిరిగి
ఒక్కసారైనా 
తన ముఖం చూడలేదు అతను