అనివార్యమైన

రాత్రంతా అతనొక్కడే, కుర్చీలో వొరిగి
ఎంతో అలసటతో,
మరి తొలిచే, ఒక నిస్సహాయతతో
***
నేలంతా రెక్కలు ఊడిన ఉసుళ్ళు; కొన్ని
జీవంతో కదులుతో
మరికొన్ని, గాలికి చెల్లాచెదురవుతో,

ఎందుకొచ్చాయో అవి: వాన వచ్చిందనో
కాంతి వెలిగిందనో,
బహుశా, రాక తప్పని అగత్యంతో

రావడం తప్ప, హృదయాన్ని పదిలంగా
దాచుకుని వెళ్లడం
తెలియక, వొచ్చాక, వొచ్చి చూసాక,

కూలి, విరిగి, రాలిపోతామని తెలియకో
తెలిసో, మరి అవే,
రెక్కలూడిపోయి; లోపలి ఉసుళ్ళు!
***
రాత్రంతా అతనొక్కడే, లోపలకి వొరిగి
ఎవర్నేమీ అనలేక 
ఏమీ చేయలేక, ఒక్కడే, అక్కడే ఇక

ఆ ఉసుళ్ళని హత్తుకుని, తప్పిపోయి!