ఎక్కడినుంచో
ఎగిరొచ్చి వాలి
నిన్నూ నన్నూ
పొదుగుతోందీ రాత్రి: ఇక క్షణికమైన ఈ గూడంతా
ఓ గోరువెచ్చని
కాంతి -
***
రెక్కలతో గట్టిగా అదుముకుంటావు
నువ్వు నన్ను, నీ గుండెకు దగ్గరిగా: ఇక ఎక్కడి నుంచో అడవిలో
చెట్ల కిందుగా, రహస్యంగా
***
రెక్కలతో గట్టిగా అదుముకుంటావు
నువ్వు నన్ను, నీ గుండెకు దగ్గరిగా: ఇక ఎక్కడి నుంచో అడవిలో
చెట్ల కిందుగా, రహస్యంగా
రాళ్లను ఒరుసుకుంటూ
సాగే
నీళ్ళ సవ్వడి. ఇక
అప్పుడు, నెమ్మదిగా నాలోకి వ్యాపిస్తూ ముద్దు
పెట్టుకుంటావు
నన్ను
నువ్వు: ఇక ఇక్కడ, మబ్బు
పట్టిన
మసక ఆకాశం కింద
వీచే, అవిసె చెట్ల హోరు. పూలు. తుంపర -
మూతలు పడే కళ్ల
కింద
చల్లటి గాలి.
అప్పుడే, చిన్నగా ఏదో
అంటావు నువ్వు: ఇక, గాలీ
తుంపరా, చీకటీ మట్టి వాసనా
కలగలిసిన ఓ జోలపాట
నాలో: ఊగుతోంది
శరీరం ఒక
ఊయలై: నేల నుంచి
నింగి దాకా, నింగి నుంచి నేల దాకా
చినుకులతో, రంగులతో
పాలపుంతలతో, కోటానుకోట్ల
చుక్కలతో, నీ
వంటి ఒక ఒడిలో, ఒక స్మృతిలో,
ఒక క్షణంలో
మరపులో, మెరుపులో
-
***
ఎక్కడినుంచో
ఎగిరొచ్చి వాలి
నిన్నూ నన్నూ
వెచ్చగా పొదుగుతోందీ రాత్రి, మనం అనే
కాంతిలో మైమరచి -
ఓ సెనోరిటా, మరి
ఇకనైనా
తలుపులు తెరచీ, కర్టెన్లు
పక్కకి జరిపీ, కళ్లయినా తెరవని
లేతెరుపు ఆకాశాన్ని
లోపలికి పిలువవా
నువ్వు? !
No comments:
Post a Comment