ఈ పూటకి

రాత్రి బల్లపై, గాజుపాత్రలో వడలిన పూలగుచ్ఛం, ఇంకిపోయే
పరిమళంతో: బహుశా, అది
నీ ముఖం -
***
ఒంటరితనం వ్యాపించిన గదులు. నీళ్ళ వాసన లేని
గాలి. రాలి, పీలికలై రెపరెపలాడే గూడు -
హోరెత్తించే ఒక ఖాళీ శబ్ధం అంతటా:

లేనితనం. తాకే ప్రతి వస్తువులోనూ, నువ్వు ఒకప్పుడు
వాటిని ముట్టుకున్నావన్న జ్ఞాపకం. ఒక
తపన. బావురుమనే మంచం, కళ్లూ -

ఎక్కడి నుంచో లీలగా రోదన. రంపపు సవ్వడి. చివరి
క్షణంలో ఊగిసలాడే దీపపు కాంతి, వొణికే
హృదయంలో: అనాధైన బాహువులు -
***
రాత్రి బల్లపై నుంచి పడి పగిలిపోయి, లోతుగా దిగబడే
పూలగుచ్ఛం: నీ శరీర పరిమళంతో.
చూడు: ఇదేమీ బావోలేదు -

ఇక ఈ రాత్రిని దాటి, అతను బ్రతికి ఉండటం ఎలా?