విన్నపం

అతి పల్చటి కాంతి: నీటిపొరలోంచి నిన్ను చూసినట్టు
నన్ను చూసుకున్నట్టు -
***
నీళ్ళు చిలుకరించని నేల: ఆకాశం. నీ శరీరం -
వడలిన పూలు, నీ కళ్ళు
వేడి గాలి, నీ పెదాలు -

వాలిపోయిన లతలు: నీ చేతులు. పిల్లలూ -
ఒక ఖాళీ నిశ్శబ్ధం: ఇల్లు.
చిన్నబోయి హృదయం -

నీకై, నీళ్లకై వేచి చూసే ఒక పూలకుండి. నేను -
గింజలకై, ముంత చుట్టూ
తచ్చాట్లాడే పిచ్చుకలూ

ఊగని పరదాలూ, కదిలించని పాత్రలూ, ఒక
ఉలికిపాటూ, వొణుకూ
భయం: ఇవన్నీ నేనే -

నువ్వు లేక, నువ్వు లేవక, అట్లా నిస్త్రాణగా
వేసవై, కమిలిన ఓ మల్లె
మొగ్గవై రాలినప్పుడు -
***
అతి చిక్కటి రాత్రి నా లోపల: ఒక అశ్రువులోంచి
నిన్ను తాకుతున్నట్టు -

మరి
కొంచెం తొందరగా కొలుకోవా, నీ చుట్టూ తిరిగే
ఈ పిచ్చుక పిల్లల కోసం -