09 March 2018

writing

మణికట్టు దాకా తెగిన చేతులు. ఇక,
నీ ముఖాన్ని
పొదివి పుచ్చుకోవడం ఎలా?

ఓ నెత్తుటి ధార. శ్వాస అందక భాష,
తెలుపు కాగితాల
దిగంతాల చీకటి: ఇక్కడ(డే),

నీ ముందు, మోకాళ్లపై వొరిగిపోయి
నిను అర్దిస్తో
తలను వొంచి నీకు లొంగిపోతో!
***
మణికట్టు దాకా తెగిన చేతులు, అవి
దారికిరువైపులా
రాలిన రక్త వర్ణపు పూలు: అవే,

చెల్లాచెదురై తడిచి చితికి, చివరికి
అతనై, 'వొద్దు'
అని, గాలికి చేతులు మోడ్చి! 

No comments:

Post a Comment