01 March 2018

nothing much

మారే ఋతువు. గాలికై, శ్వాసకై
తపన. సోలిపోయి
మట్టి. ఇక, అక్కడక్కడే గొంతు

ఎండి తిరుగాడే పావురమొకటి
(అదెవరు? ఎవరది?)
you know, just like this poem!
***
తలుపులు తెరవగానే ఎదురుగా
నువ్వు: కమిలిన
నీ ముఖంలో ఏవో కోతలు.నొప్పి
***
ఇక రాత్రంతా ఏదో బొట్టుబొట్టుగా
రాలే చప్పుడు: పొగ,
నిద్రలో చిట్లే నీ కలవరింతలై!

No comments:

Post a Comment