లిఖిత
12 April 2012
శాపం
కళ్ళలో
దహనం కావించబడే పూల వనాలతో
పాత్ర నిండా
ముంచుకున్న చీకటితో, స్వవిషంతో
బ్రతకలేక, బ్రతక రాక
చచ్చిపోనూ లేక
ఏం చేయాలో తెలియక
కదిలే నీడల అంచులను
మునివేళ్ళతో తాకుతూ
ఒక్కడివే కూర్చున్నావా నువ్వు
ఎప్పుడైనా, ఏ రాత్రయినా?
1 comment:
Anil Battula
April 13, 2012 at 10:29 AM
చాలా రాత్రులు ..కూర్చున్నాను...
Reply
Delete
Replies
Reply
Add comment
Load more...
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
"అనేకసార్లు పడుకుని ఉంటాను, అతనితో..."
శ్రీకాంత్ అంటూ ఎవరూ లేరు
వ్వె వ్వె వ్వే 2. (ణేనే నేణే ణెనే...)
చాలా రాత్రులు ..కూర్చున్నాను...
ReplyDelete