అనుకోలేదు ఎన్నడూ
దివారాత్రులు ఇలా మధుశాలలు పట్టి తిరుగుతానని, మత్తిల్లిపోతానని
త్రాగుబోతునని నవ్విపోయేవాళ్ళకు
ఎలా చెప్పను
నీ వదనం ఒక మహిమాన్విత మధువని?
నీ శరీరం
ఒక అమృత వెన్నెల భాండాగారమని?
నీ చూపుల వలలో చిక్కుకున్న వాళ్లు
యిక తిరిగి బయటకి రాలేరని?
మధువు తాగేది నేననీ, ఎక్కే నిషా నీవనీ?
ఫరీదా, యిక ఇంతకంటె
ఎక్కువ చెప్పడం నిషిద్ధం
ఎందుకంటే
నీ నామాన్ని అయిదు సార్లు స్మరించి
ఆ భగవంతుడు ఇచ్చిన మధుపాత్రలో
ఒక గులాబీల తోటను, అదే
నీ ఇంద్రజాలపు మోమును
ఒక చల్లనైన చంద్రకాంతిలో
చూస్తూ కూర్చునే వేళయ్యింది-
మధు పద్యం
ReplyDelete